هوش مصنوعی MIT می تواند افسردگی را از روی صحبت کردن شما تشخیص دهد. این مدل شبکه عصبی، الگوها را از روی سخنرانی و نحوه انتخاب کلمات تشخیص می دهد.
وقتی صحبت از تشخیص افسردگی به میان می آید، پزشکان بطور سنتی از افراد سوالات خاصی درباره خلق و خو، بیماری های روحی، شیوه زندگی و مسائل شخصی می پرسند و از پاسخ ها برای تشخیص استفاده می کنند.
در حال حاضر، محققان دانشگاه MIT یک مدل ایجاد کرده اند که بر اساس شیوه مکالمه و نوشتن افراد است و می تواند افسردگی را در آنها بدون نیاز به پاسخ به این سوالات خاص، شناسایی کند.
به گفته محقق اصلی این تحقیق Tuka Alhanai “اولین نشانه و علامتی که نشان میدهد فردی خوشحال، هیجانزده و غمگین است و یا علائمی جدی مانند افسردگی دارد، از طریق صحبت کردن وی ظاهر میشود” اگر می خواهید مدل های تشخیص افسردگی را به شیوه مقیاس پذیر به کار ببرید، محدودیت هایی را که بر روی داده های مورد استفاده تان دارید، به حداقل برسانید.
محققان این مدل را “context free” یا همان “متن باز” نامیده اند زیرا در آن انواع سوالات را می توان پرسید و محدودیتی روی نوع سوالات و نوع پاسخ هایی که برای آنها جستجو می شود، مطرح نیست. با استفاده از تکنیکی به نام “مدل سازی توالی” محققان مدل ها را با متن و صدا از مکالمات افراد افسرده و غیر افسرده، تغذیه می کنند.
به گفته توکا آلنائی، این مدل توالی کلمات و سبک گفتار را رصد میکند و تشخیص می دهد که این الگو بیشتر در افراد افسرده دیده می شود یا در افراد غیر افسرده. پس اگر توالی های مشابه در موضوعات جدید را ببیند، می تواند پیش بینی کند که آنها نیز افسرده اند.
این مدل ۷۷% موفقیت را در شناسایی افسردگی نشان داد و تقریبا تمام مدل های دیگر را پوشش می داد (که اکثر آنها به سوالات و پاسخ های شدید ساختار متکی هستند).
تیم سازنده مدعی است این مدل ساخته شده است که یک ابزار مفید برای پزشکان باشد، چرا که هر بیمار به طور متفاوتی صحبت می کند. آنها می گویند این مدل با ایجاد تغییراتی می تواند به یک پرچم برای پزشکان تبدیل شود.
در آینده این مدل همچنین می تواند برنامه های تلفن همراه را کنترل کند و متن و صدای کاربر را برای کنترل ناراحتی های ذهنی نظاره کند و هشدارهای لازم را ارسال کند. این امر میتواند برای کسانی که نمی توانند برای تشخیص اولیه به کلینیک به علت فاصله زیاد، هزینه و یا حتی کمبود آگاهی، مراجعه کنند، مفید باشد. محققان همچنین قصد دارند این روش را بر روی داده های اضافی بسیاری از افراد دیگر با شرایط شناختی مانند زوال عقلی، آزمایش کنند.
Alhanai می گوید “این تشخیص افسردگی نیست اما این یک مفهوم مشابه ارزیابی یک سیگنال روزانه در سخنرانی است که مشخص می کند کسی اختلال شناختی دارد یا خیر”.
منبع: engadget.com